بررسی فراوانی تولید بتالاکتامازها و تنوع فعالیت آنزیمی در جدایه های اشرشیا کلی دارای مقاومت بالا از بیماران مبتلا به اسهال و عفونت های بیمارستانی

سابقه و هدف: مقاومت های چند دارویی پرخطر می توانند در بین سویه های اشرشیا کلی انتشار یابند. مقاومت علیه داروهای بتا لاکتام می تواند از طریق تولید آنزیم های مختلف بتا لاکتاماز با طیف اثر متفاوت بروز یابد. در این مطالعه فعالیت بتالاکتامازی جدایه های بالینی مختلف اشرشیا کلی و ارتباط آن ها با فنوتیپ مقاومت دارویی و الگوهای پلاسمیدی مورد بررسی قرار داده شد. مواد و روش ها: مقاومت دارویی جدایه های اشرشیا کلی از نمونه های مختلف بالینی به ده آنتی بیوتیک بتا لاکتام توسط روش انتشار از دیسک، و غلظت حداقل مهاری (mic) این جدایه ها علیه سفوتاکسیم توسط روش انتشار در آگار تعیین شد. آزمون یدومتری در حضور سفوتاکسیم به منظور تعیین فعالیت بتا لاکتامازی جزء پری پلاسمیک از مخلوط پروتئینی این باکتری ها مورد استفاده قرار گرفت. در پایان انتقال پذیری این فنوتیپ مقاومتی به اشرشیا کلی hb101 توسط ترانسفرماسیون به روش کلرید کلسیم انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج این تحقیق موید فراوانی بالای فنوتیپ مقاومتی چند دارویی (21%) در بین این جدایه ها بود. بررسی نتایج آزمون آنتی بیوگرام برای آنتی بیوتیک های مورد مطالعه نشان دهنده کم ترین مقاومت به ایمیپنم (11%) و سفتازیدیم (52/15%) بود. فنوتیپ مقاومتی در این جدایه ها توسط پلاسمید قابل انتقال بود. نتایج بررسی فعالیت بتالاکتامازی نشان دهنده تنوع فعالیت آنزیمی در بین آن ها در طیف 007/0 تا 065/0 واحد آنزیمی بود. در برخی از جدایه ها ارتباط معناداری بین سطح (4>to 1054 μg/ml) mic و میزان فعالیت آنزیمی دیده نشد. نتیجه گیری: این نتایج نشان دادند که احتمالاً نوع آنزیم تولیدی و اختصاصیت آن برای سوبستراهای دارویی تعیین کننده سطح مقاومت ناشی از بتا لاکتاماز ها باشند. سطوح mic بالا در برخی از جدایه های با فعالیت آنزیمی بسیار کم، وجود سایر مکانیسم های مقاومت دارویی را در برخی از این سویه ها پیشنهاد می کند. شناسایی سوبستراهای دارویی این بتالاکتامازها و تعیین دقیق طیف فعالیتشان می تواند اطلاعات ارزش مندی را در رابطه با مقابله علیه این آنزیم ها و باکتری های تولید کننده آن ها در درمان های دارویی آینده فراهم آورد